Rok 2018 zapisze się w naszej polonijnej pamięci najbardziej niewątpliwie jako rok obchodów 100 rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę. Każdy starać się będzie w godny i ciekawy sposób uczcić tę okazję i choć gro uroczystości zaplanowane jest na jesień Ogólnokrajowa Szkoła Polska na Węgrzech już rozpoczęła własne świętowanie.
Szkoła Polska tradycyjne, na wiosnę obchodzi własne urodziny – Święto Szkoły – i tradycyjnie już obchodzi je nieszablonowo. W tym roku zorganizowano ogólnoszkolny konkurs wiedzy o Polsce „Kocham Cię Polsko!”.
Warto zauważyć, że dzieci chodzące do szkoły przy Samorządzie na tyle przyzwyczaiły się już do tego, że nie muszą brać udziału w nudnawych akademiach ku czci, że na sam pomysł początkowy przygotowania uroczystości w formie apelu, czy akademii zareagowały głośnym sprzeciwem. Z wielkim zapałem zaś zabrały się do pracy, kiedy Szkoła ogłosiła swój konkurs, jego temat i warunki.
A pracy naprawdę był huk! – co widać było po jej ciekawych owocach przedstawionych
7 kwietnia na świątecznym spotkaniu uczniów całej szkoły. Obecni byli na niej uczniowie, nauczyciele i rodzice prawie z całej szkoły: z Pécs, Kaposvár, Csór, Veszprém, Dunaújváros, Szentendre i oczywiście wszystkie klasy z Budapesztu – łącznie tyle osób, że praktycznie nie mieścili się w największej sali wystawowej zaprzyjaźnionego Polskiego Instytutu Badawczego i Muzeum, na ścianach której z tej okazji zawisła wystawa „Piękna, wolna Polska” przygotowana we Wrocławiu podczas wizyty tam naszych uczniów w ramach projektu „Rodzina Polonijna”.
W dość długim programie konkursu – zgłoszono ponad 20 produkcji – znalazło się wiele gatunków „artystycznej aktywności ludzkiej”. Łączyły je dwie rzeczy: wszystkie tematycznie jakoś związane były z Polską i wszystkie zostały przygotowane przez nasze dzieciaki.
Były recytacje wierszy polskich klasyków, zróżnicowane występy instrumentalne (trąbka, skrzypce i flet) oraz prezentacja i nauka tradycyjnych polskich tańców i strojów ludowych, a także naprawdę wzruszający śpiew (łzy w oczach i nauczycieli i rodziców, choć starali się je jak najbardziej ukrywać, były prawdziwe). Były też multimedialne prezentacje: czym jest dla mnie Polska, o polskim hymnie narodowym czy (wzbudzające ogromne zainteresowanie wśród młodszej widowni) prezentacje o polskich sportowcach Kamilu Stochu i Robercie Lewandowskim.
Ta ostatnia była szczególne ciekawa, gdyż mama Patryka w ostatniej chwili zgubiła kartkę z tekstem wystąpienia, a on z pamięci i bez ściągi (bo na slajdach były właściwie tylko zdjęcia) i właściwie bez zająknięcia i specjalnej tremy opowiedział po polsku o dotychczasowych osiągnięciach Lewandowskiego.
W jury konkursu zasiadło trzech sprawiedliwych: pani Justynka, pan Krzyś i babcia Csenge – pani Grażynka. I trzeba przyznać nikt nie zazdrościł im tego zaszczytnego zadania. Raz, że tak wybrać, żeby wybór był odpowiedni a nie nagrodzić wszystkich wydawało się być zajęciem niewykonalnym. Dwa, że podczas obrad jurorów prawie całe towarzystwo bawiło się świetnie – zajęło się tańczeniem poloneza i udziałem w zawodach grupowych, podczas których, przejeżdżając symbolicznie z jednego polskiego miasta do drugiego, trzeba było wiedzą o Polsce, umiejętnością współpracy w grupie, spostrzegawczością i dobrą pamięcią.
Koniec końców w tegorocznym konkursie Kocham Cię Polsko Sprawiedliwie nagrodzono lub wyróżniono wszystkich uczestników – dzieląc prace według kategorii artystycznych.
Przyznano również nagrody w konkursie literackim „Co robią wrocławskie krasnale, w nocy, kiedy miasto śpi”. Pierwszą otrzymała Tola Giszter, drugą Lila Wojnowska i Gabrysia Segesdy, wyróżniono prace Zity i Virág Wéber i Vivien Varga-Kovács.
Nagrodami były klasowe wyjścia do cukierni zapewnione przez szkołę oraz publikacja prac na łamach Polonii Węgierskiej.