Wrześniowe Narodowościowe Spotkania Młodych określają program naszych starszych nastolatków na pierwszy weekend tego miesiąca od 9 (!) już lat... Nemzetiségi Ifjúsági Találkozó to bardzo specyficzne wydarzenie.
Po pierwsze jest organizowane i przeprowadzane dla młodych, przez młodych (nie ma tzw. opiekunów, ani nauczycieli).
Po drugie jest jedynym spotkaniem stworzonym wyłączenie przez i dla węgierskiej młodzieży, która może poszczycić się przynależnością do którejś z żyjących tu narodowości. To trochę tak, jak spotkania młodzieży polonijnej w Pułtusku, tylko że „odwrotnie” – tu wspólnym mianownikiem jest kraj i kultura zamieszkania, w Pułtusku kraj i kultura pochodzenia.
Tak czy inaczej Narodowościowe Spotkania Młodych są bardzo wartościowym czasem – pozwalają na nawiązanie kontaktów, wymianę doświadczeń i snucie planów, co sami zainteresowani nazywają podkradaniem pomysłów. Można tylko mieć nadzieję, że takie stopniowe zaangażowanie w życie własnych narodowości jest dobrym znakiem na przyszłość.
Nota bene nasza młodzież wróciła w tym roku zachwycona działalnością samorządowej młodzieżówki narodowości rumuńskiej i planami tworzenia czegoś podobnego u nas – co z tych pomysłów wyjdzie w przyszłości, zobaczymy. Pozostaje kibicować i wspierać.
Tegoroczne spotkanie – jak prawie wszystkie dotychczas – odbyło się w Agárd nad Jeziorem Velence w dniach 6-8 września i było organizowane przez samorząd słoweński (w każdym roku spotkanie organizuje i prowadzi inna narodowość). Ze względów ekonomicznych było dość okrojone liczebnie, ale obok organizatorów stawili się na nie przedstawiciele narodowości: rumuńskiej, serbskiej, ukraińskiej, słowackiej, chorwackiej, niemieckiej, szwabskiej, bułgarskiej i greckiej.
Naszą malutką grupę (oryginalnie zaproszono 2 osoby, finalnie pojechały 4) wsparły organizacyjnie i finansowo Samorząd Ogólnokrajowy i Ogólnokrajowa Szkoła Polska na Węgrzech. Szczególne podziękowania obiecaliśmy przekazać Samorządowi za przesłane wachlarze, które z racji panującego upału cieszyły się niesamowitą wręcz popularnością wśród uczestników spotkania.

Co roku, 1 września, w rocznicę wybuchu w Polsce II wojny światowej, na budańskim cmentarzu Farkasrét przy grobach dr Józsefa Antalla (seniora) oraz płk. Zoltána Baló zbiera się tutejsza Polonia i akredytowana na Węgrzech polska dyplomacja, aby w asyście kompanii honorowej wojska węgierskiego, polskich legionistów ze Stowarzyszenia im. J. Wysockiego złożyć hołd węgierskim przyjaciołom i obrońcom Polaków w czasach wojny.
Ogólnokrajową Uzupełniającą Szkołę Polską i Przedszkole na Węgrzech reprezentowała dyr. Anna Lang.
Zdjęcia: Barbara Pál

Poniżej link pod którym można odsłuchać wydanie Magazynu Polskiego Publicznego Radia Węgierskiego (po polsku oczywiście) poświęcone w znacznej części naszej szkole.

https://mediaklikk.hu/radio-lejatszo-nemzetisegi/?date=2024-06-22_13-29-58&enddate=2024-06-22_14-10-00&ch=mr4&fbclid=IwY2xjawD6HLRleHRuA2FlbQIxMAABHZIdtNc0PwbzVhoBNylxefCtyVJwWqAmCkPp81a_PprFgS3CgNnio_HtHg_aem_j-y7ROJUwrRFdfILsa54nA

Jak się powiedziało A, to trzeba powiedzieć B… a potem całe abecadło, oczywiście… czyli jak się rozpoczęło rok szkolny, to trzeba go kiedyś zakończyć. I tak stało się i tym razem.
W sobotę, 15 czerwca rok szkolny 2023/24 w Ogólnokrajowej Polskiej Szkole na Węgrzech uroczyście dobiegł końca.
To był poranek pełen wielkich wydarzeń i ważnych gości.
Świętowali z nami: Ewa Rónay - Rzecznik Narodowości Polskiej oraz pierwsza dyrektor naszej szkoły i babcia Ákosa, Przewodnicząca Ogólnokrajowego Samorządu Polskiego na Węgrzech Maria Felföldi, Proboszcz Polskiej Parafii Personalnej ks. Krzysztof Grzelak i nasza siostra Stanisława, wiele Nauczycielek (nie tylko z Budapesztu), Rodzice i Uczniowie… a Kis Patrik przyszedł ze złamaną nogą (życzymy zdrowia i powrotu do piłki)!
Jako że mijający rok szkolny pełen był wszystkiego… i dobrego, radosnego i smutnego czy tragicznego, tak ceremonia jego zakończenia też obfitowała w duże zmiany nastrojów.
Było smutno… wspomnieliśmy zmarłą nagle kilka tygodni temu Alinę Tóka, naszą nauczycielkę z Pécs, obecną w życiu szkoły od zawsze, a nawet jeszcze wcześniej, bo prowadziła nie tylko oddział w Pécs, ale też poprzedzającą go tamtejszą szkółkę niedzielną.
Pożegnaliśmy kończące pracę w naszej szkole Maję Wanot i – zdalnie i symbolicznie – Liliannę Ryst Zajáczné, jak również odchodzącą od nas – ale tylko na jakiś czas i mamy nadzieję, że w odpowiednim czasie do nas wróci – oczekującą swojego pierwszego dziecka Annamárię Matus-Budai.
W niejednym oku zakręciła się łezka na wspomnienie wszystkich chwil, które razem przeżyliśmy.
Z głębokiej melancholii wyrwały zebranych najpierw przedszkolaki, a potem uczniowie pierwszej i drugiej klasy śpiewając polskie piosenki ludowe i do swojego śpiewu włączając zebraną publiczność jak również Ákos Györgydeák z solo na gitarze.
Warto chyba zaznaczyć, że występ przedszkola miał wartość historyczną – nasze przedszkolaki po raz pierwszy w swoim życiu wystąpiły publicznie po polsku, a ich występ był pierwszym występem przedszkolaków w historii naszej placówki!
Koniec roku to czas podziękowań i podsumowań. Nie zabrakło ich również na naszej uroczystości. Podziękowaliśmy wszystkim, którzy, choć nie muszą wiele dla szkoły robią na co dzień i wszystkim, którzy robią dużo więcej niż muszą… a następnie wspólnie obejrzeliśmy tradycyjny już film podsumowujący pracę szkoły i przedszkola w ostatnich miesiącach. A działo się wiele! Film jest dostępny na szkolnym kanale Youtube i stronie szkoły.
Ostatnim elementem uroczystości było rozdanie świadectw. Nadmieniamy, że w tym roku szkolnym otrzymała je rekordowa liczba uczniów – pobiliśmy nasz własny rekord ponieważ w roku szkolnym 2023/24 liczba uczniów zapisanych do naszej szkoły przekroczyła 200!
Im wszystkim, Rodzicom i Nauczycielkom życzymy spokojnych, radosnych i bezpiecznych wakacji! Do zobaczenia na obozie w Balatonfenyves! Do zobaczenia 1 września!
Za zdjęcia dziękujemy pani Katarzynie Simon

12 czerwca w galowej sali posiedzeń Urzędu Wojewódzkiego komitatu Pest (Pest Vármegyei Kormányhivatal), która nosi imię Lajosa Kossutha odbyła się ceremonia wręczenia nagród tegorocznym laureatom Krajowej Narodowościowej Olimpiady Naukowej organizowanej przez Kuratorium Oświaty ds. Narodowości (Nemzetiségi Pedagógiai Oktatási Központ). Nie tylko miejsce było szczególne, ale i nastrój uroczystości był bardzo podniosły.
W konkursie nasi uczniowie wzięli udział w dwóch grupach wiekowych.
Dla uczniów klasy IV szkoły podstawowej zorganizowano Ogólnokrajową Narodowościową Olimpiadę on-line z Języka Polskiego. Laureatami tego konkursu zostali: Adam Homoki Szabó (I miejsce), Janka Nagy Karpiniak (II miejsce) i Ákos Györgydeák (III miejsce).
Uczniowie VII klasy szkoły podstawowej wzięli udział w dwóch konkursach: Krajowej Narodowościowej Olimpiadzie z Wiedzy o Kraju i Krajowej Narodowościowej Olimpiadzie z Języka Polskiego i Literatury Polskiej. Każdy z nich składał się z dwóch etapów: pisemnego i (o ile uczestnik osiągnął w etapie pisemnym przynajmniej 80 punktów) ustnego.
W tej grupie wiekowej miejscami na podium (w różnych wariacjach) podzielili się Kinga Tóth, Jan Kupś, Flora Nagy-Karpiniak i Maia Magdalena Halper.
Wszyscy dostali nagrody rzeczowe.
Tradycją uroczystości wręczenia nagród konkursów narodowościowych są krótkie występy artystyczne przygotowywane przez każdą z nich. W tym roku reprezentowali nas: Adam Homoki-Szabó, który recytował wiersz oraz grający na gitarze Ákos Györgydeák.
Nad przygotowaniem uczniów do konkursu pracowały w tym roku panie: Barbara Virágh, Alina Papiewska-Csapó, Irena Harangi i Maja Wanot.
Wszystkim gratulujemy wyników, wytrwałości i odwagi!

W sobotę 8 czerwca, jak co roku na szczycie najpiękniejszych schodów na Węgrzech, do ostatniego wspólnego zdjęcia stanęli nasi tegoroczni maturzyści, ich nauczyciele i rodzice oraz – co wymaga absolutnie oddzielnego podkreślenia - babcie.
Po zakończeniu egzaminów z języka polskiego do węgierskiego Parlamentu i na wspólny obiad zaprosiła ich tradycyjnie Rzecznik Narodowości Polskiej Ewa Rónay, założycielka naszej szkoły i wielka orędowniczka edukacji polonijnej na Węgrzech.
Do matury przystąpili w tym roku uczniowie prowadzeni prze panie: Alinę Papiewską-Csapó i Lilianę Zajáczné Ryst. Egzamin zdało 5 osób na poziomie podstawowym i 4 na poziomie rozszerzonym.
To jedna z najważniejszych, ale też i najsmutniejszych uroczystości w życiu naszej szkolnej społeczności. Wypuszczamy w wielki świat nasze, dorosłe już „dzieci”. Większość z nich znamy już od kilkunastu lat, od przedszkola właściwie. Znamy ich rodziców, często dziadków. Spędziliśmy razem wiele, wiele godzin – w szkole, w podróży, w Polsce i na Węgrzech. Bywało poważnie, pracowicie, czasami bardzo wesoło, czasami bardzo nie, były sprawy trudne i konfliktowe, były świetne rozwiązania.
Jesteśmy z jednej strony bardzo z nich wszystkich dumni i wiemy, że „dadzą sobie radę” i że „wstydu nam nie przyniosą”… ale z drugiej strony łza się w oku kręci.
Takie spotkania to rzadka, ale bardzo ważna okazja, żeby podziękować i pogratulować wytrwałości i zaangażowania rodzinom naszych uczniów. Nie mówimy tego zbyt często, ale wiemy, że przez długie lata sumiennie i po cichutku wykonujecie ogromną pracę wspierając nas i naszych uczniów w codziennej pracy. Wiemy, że szkoła (szczególnie taka, jak nasza pracująca jako szkoła w rozproszeniu, szkoła uzupełniająca) nie mogłaby skutecznie pracować bez Was!
Alina Papiewska-Csapó

Tak wyglądały ostatnie w tym roku szkolnym, a trzecie w ogóle warsztaty Instytut Pamięci Narodowej w Krakowie z cyklu Przystanek Historia Budapeszt.
Tym razem odbyły się pod tytułem „Godzina W – bój o wolną Polskę” i z uwagi na zbliżającą się okrągłą rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego poświęcone były tematowi poczty polowej, pomocy, której udzielali walczącym Polakom Węgrzy czy miejscom pamięci o Powstaniu we współczesnej Warszawie.
Współpraca z krakowskim Instytutem Pamięci Narodowej jest dla naszej szkoły bardzo ważna z wielu względów.
Zajęcia przez nich proponowane są dostosowane do potrzeb i możliwości dzieci w różnym wieku (wszyscy pamiętamy fantastycznie przyjęte przedstawienie o losach Misia Wojtka), są prowadzone z użyciem różnych form i są bardzo dobrze i dogłębnie przygotowane merytorycznie.
Dodatkowo proponowane przedstawienia nie tylko poszerzają wiedzę historyczną widzów, ale są świetną okazją do spotkania z polską kulturą na żywo… co każdorazowo jest dużym przeżyciem dla naszych dzieci.
Innym jej aspektem są przygotowywane przez nich materiały dydaktyczne– gry planszowe, książki którymi IPN wzbogaca zbiory naszej biblioteki praktycznie przy każdej wizycie.
Mamy szczerą nadzieję, że następny rok szkolny będzie okazją do kolejnych spotkań.

Obozy polonijne są zawsze ciekawym doświadczeniem. Polonijne, czyli takie, podczas których spotyka się młodzież polskiego pochodzenia z różnych krajów świata. Dają one okazję do obserwowania jak z niesamowitą otwartością i swobodą dzieciaki odkrywają różnice wynikające z odmiennych krajów zamieszkania i za jak naturalne biorą fakt, że łączy ich język polski i polska tradycja!
Tym razem uczniowie starszych klas naszej szkoły spędzili w Grecji tydzień z rówieśnikami z Anglii – zwiedzali, poznawali wspólnie grecką kulturę, a przede wszystkim nawiązywali nowe przyjaźnie. Serdecznie podziękowania należą się organizatorom tego wyjazdu Joannie Zielińskiej-Nestorovskiej i firmie A Good Pass Ltd. za przedni pomysł i jego niezapomnianą realizację!
Do zobaczenia za rok!

Z wielkim bólem serca i żalem przyjęliśmy wiadomość o odejściu naszej Koleżanki Alinki Tóka.
Ostatnie rozmowy z Nią napełniały nas nadzieją, że od września wróci do pracy i że dalej będzie z nami. Była tak pełna optymizmu i planów! … Niestety po raz kolejny życie napisało własny scenariusz, zostawiając pustkę po mądrym i wspaniałym Człowieku.
Alinka była z nami od początku, a nawet jeszcze wcześniej. Zawsze można było na Nią liczyć, w każdej sytuacji i w każdej sprawie. Oddana szkole i miejscowej Polonii, dbała o oddział w Pécsu, o jego uczniów i rodziców. Zaczynała swoją działalność w szkółce niedzielnej, którą sama założyła, a która dała podwaliny pod tamtejszy oddział naszej szkoły, prowadzony przez Nią przez pełne dwadzieścia lat.
Była też aktywnym członkiem i przez wiele lat przewodniczącą Samorządu Polskiego, pomysłodawczynią i animatorką wielu polonijnych wydarzeń. Osobą, wokół której gromadzili się nie tylko Polacy mieszkający na południu Węgier, ale i miejscowi Węgrzy. Zawsze zaangażowana, pełna planów. Jej brak odczuwamy dziś bardzo i odczuwać będziemy jeszcze bardzo długo.
Spoczywaj w pokoju, Alinko!

We Włoszech, w ramach projektu “Polacy Światu. Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. W 80. rocznicę Bitwy o Monte Cassino” odbył się X Światowy Zjazd Nauczycieli. Przedstawicielkami naszej szkoły i węgierskiej Polonii były nasze nauczycielki Anna Lang i Alina Papiewska-Csapó.
W uroczystej inauguracji wzięła udział Marszałek Senatu RP Małgorzata Kidawa-Błońska, Senator Bogdan Borusewicz oraz doradca Marszałek Senatu RP ds. Polonii i Polaków za granicą Robert Tyszkiewicz. Uczestnicy Zjazdu, na czele z Prezesem Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" Dariuszem Piotrem Bonisławskim, wzięli również udział w uroczystościach rocznicowych walk o klasztor na wzgórzu Monte Cassino, na które to przybyła parlamentarna delegacja z Polski. Marszałek Kidawie-Błońskiej towarzyszyli wicemarszałkowie Senatu Rafał Grupiński i Maciej Żywno, a także senatorowie Waldemar Pawlak, Sławomir Rybicki, Bogdan Borusewicz, Tomasz Grodzki i Władysław Komarnicki.
„Wy nie jesteście tylko nauczycielami, bo tak naprawdę jesteście ambasadorami naszego kraju na całym świecie. Każdy z państwa w swoim kraju jest najlepszym ambasadorem Polski, który nie tylko uczy języka polskiego i historii naszego kraju, ale zapoznaje też kulturą i przyciąga ludzi nie tylko z polskimi korzeniami” - podkreśliła marszałek Senatu, zwracając się do uczestników spotkania. Polska miała, ma i będzie miała wspaniałych przedstawicieli, naukowców i bohaterów, dlatego "Ważne jest, żebyśmy o nich pamiętali, żebyśmy tym nowym stwarzali szanse do tego, by mogli się rozwijać" - dodała Marszałek. Zwróciła uwagę, że poza granicami Polski mieszka ponad 20 mln Polaków. "To bardzo ważne, żeby wiedzieli, że Polska jest z nich dumna i że dostrzega to, co robią" - powiedziała.
Następnie marszałek Senatu wraz z delegacją oraz uczestnikami Zjazdu Nauczycieli wzięła udział w obchodach 80. rocznicy bitwy o Monte Cassino.
Masyw Monte Cassino wraz ze znajdującym się na wzgórzu klasztorem benedyktynów był w czasie II wojny światowej kluczową niemiecką pozycją obronną na tzw. linii Gustawa, mającą uniemożliwić aliantom zdobycie Rzymu. 18 maja 1944 r. po niezwykle zaciętych walkach zdobył je 2. Korpus Polski dowodzony przez gen. Władysława Andersa. W bitwie zginęło 923 polskich żołnierzy, 2931 zostało rannych, a 345 uznano za zaginionych.
Podczas uroczystości marszałek Senatu podkreślała, że pamiątkowe medale, które otrzymali weterani są podziękowaniem za bohaterstwo, niezłomną postawę i przywiązanie do najwyższych wartości. „Dla nas, delegacji polskiego Senatu i Sejmu, to wielki zaszczyt, że możemy tu być dzisiaj z wami, że możemy panów poznać i porozmawiać” - zwróciła się do weteranów marszałek. Dodała, że całym swoim życiem świadczyli, że Polska i wolność miały i mają dla nich wielkie znaczenie. Zdaniem marszałek, przywiązanie do wolności jest w dzisiejszych czasach wyjątkowo ważne. „W czasach, kiedy wartości gdzieś zanikają, spotkanie z wami i przypomnienie tego, co w życiu jest najważniejsze, (...) tego, że wolność, godność, honor, uczciwość są czymś, o co warto walczyć, jest ogromnie ważne” - podkreśliła Małgorzata Kidawa-Błońska. Dodała, że należy działać, aby Polska i Europa, która dzięki obecnym na uroczystości weteranom jest bezpieczna, nadal taka była.
Marszałek Senatu Małgorzata Kidawa-Błońska wraz z senatorami i delegacją uczestnikó Zjazdu Nauczycieli złożyła kwiaty pod pomnikiem 6. Pułku Pancernego im. Dzieci Lwowskich w Piedimonte San Germano. W przemówieniu marszałek zwróciła uwagę, że wolność i szacunek do innych ludzi nie są dane raz na zawsze. „Żyjemy w trudnych czasach, za polską granicą toczy się niebezpieczna wojna, dlatego ważne jest, żebyśmy nie byli obojętni, żebyśmy wspólnie działali i pielęgnowali tę wolność, która była nam dana” – mówiła. Bo – jak dodała – „ci, którzy walczyli, nie chcą pomników, tylko chcą tego, żebyśmy pielęgnowali tę wolność, żebyśmy zachowali pokój w Europie, pokój na świecie i żebyśmy pilnowali wolności naszych ojczyzn" Odbył się Apel Poległych i delegacja złożyła wieńce.
Dzień zwieńczył okolicznościowy koncert Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego.
Kiedy w 2010 roku Oddział Warmińsko-Mazurski Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” przygotowywał Konferencję Metodyczną „Polskość poza granicami Rzeczypospolitej”, nikt z organizatorów nie spodziewał się, że przerodzi się ona w Światowe Zjazdy Nauczycieli Polonijnych. Zjazdy, które rokrocznie gromadzą prawie 150 pedagogów ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Holandii, Francji, Niemiec, Belgii, Czech, Litwy, Ukrainy, Białorusi, Czarnogóry, Australii, Włoch, Irlandii, Islandii, Norwegii, Szwecji, Uzbekistanu, Łotwy, Estonii, Austrii, Węgier i innych krajów świata. Spotkanie te wpisały się na stałe w kalendarz całego polonijnego środowiska oświatowego jako wielkie święto.
Tegoroczny zjazd został przygotowywany w ramach projektu “Polacy Światu. Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. W 80. rocznicę Bitwy o Monte Cassino”, dlatego też odbywa się we Włoszech w dniach 17 – 19 maja 2024 roku. Organizatorem zjazdu jest Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli Stowarzyszenia “Wspólnota Polska”.
tekst i zdjęcia dzięki uprzejmości: Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli Stowarzyszenia “Wspólnota Polska”

Szkoła, to nie tylko budynek! - przeczytałam gdzieś, kiedyś. Szkoła to uczniowie, rodzice, nauczyciele i jeszcze pewnie ze sto innych ważnych składników.
Nie da się jednak nie zauważyć, że szkoła to również budynek… a ten mamy duży, nowoczesny i wyposażony jak należy.
Ze specyfiki naszej szkoły wynika, że przez sporą część dnia sale lekcyjne stoją niewykorzystane, czekając niejako na uczniów, którzy są w swoich węgierskich szkołach macierzystych. Dlatego świetnym pomysłem wydaje się udostępnianie pomieszczeń szkolnych tutejszej Polonii do celów nie stricte edukacyjnych.
Jedną z takich inicjatyw jest spotykający się u nas co dwa tygodnie Klub Malucha, inną (amatorskie) Warsztaty Malarskie!
Współpraca między szkołą a polonijną artystką Jolantą Hardejewicz-Hardy trwa już od lat, a jej największym owocem jest fresk w klatce schodowej budynku B, ale w każdą sobotę z wielką radością korzystają też z niej nasze przedszkolaki, które przez ostatnie kilka miesięcy w praktyce doświadczyły, że malować można właściwie wszystkim na wszystkim.
Stąd też naturalnym krokiem wydała się ciekawość, którą to malowanie pod kierownictwem pani Joli wzbudziło w naszych rodzicach. I tak od słowa do słowa powstała idea Warsztatów Malarskich dla mam.
Na pierwszą ich odsłonę zebrała się odważna grupa czterech… i wierzcie nam na słowo, ani przez chwilę żadna z nich nie żałowała swojej decyzji!
Przez trzy wtorki przed południem sala przedszkola była prawdziwą pracownią malarską, gdzie poznawałyśmy teorię (co to kompozycja, co to barwy podstawowe i co z tego wynikać może…, jak i gdzie podpisać dzieło), oglądałyśmy wspólnie obrazy i same malowałyśmy – najpierw szybkie szkice, potem studia ołówkiem zwracając uwagę na grę światła i cieni, a potem prawdziwymi farbami, na prawdziwych blejtramach, przy prawdziwych sztalugach (przy bardzo dyskretnej i bardzo pomocnej asyście Joli, której czujne oko i wprawna ręka wybawiły nas z niejednego kłopotu).
Emocji było co nie miara. Mnóstwo śmiechu, wiele mądrych, inspirujących rozmów oraz możliwość poznania siebie i kilku fajnych kobiet od zupełnie innej strony! Jakby nie patrzeć – warto było! A o tych fajnych dniach przypominać będą nam nasze własnoręczne (prawie profesjonalne) obrazy.

Mistrzowie Kreatywności – po części w ramach nagrody po części szukając inspiracji na kolejne wyzwania – wspólnie odwiedzili Centrum Nauki Csodak Palotàja.
Wypróbowali oczywiście wszystko, co się dało: łazik, łoże fakira, buty na magnes, labirynt, armatę powietrzną. Robili trąbę wodną. Zbadali, jak działa Trójkąt Bermudzki. Oglądali, jak działają laserowe miecze, przeprowadzili chemiczne doświadczenia i zastanawiali się czy koła samochodu koniecznie muszą mieć formę koła... to był bardzo długi dzień, ale mimo zmęczenia wszyscy byli bardzo zadowoleni!

Czy można nauczyć patriotyzmu? Nie można.
Ale można starać się zrobić wszystko, by młodsze pokolenia patrzyły na nasze symbole narodowe jednakowoż z dumą, jak i z radością, a także z wielkim szacunkiem.
I takie właśnie było Dzień Flagi w klasach 3, 4 i 5 w Budapeszcie.
Z wielką radością pokazaliśmy światu naszą polską flagę, tak wielką, że było ją prawdopodobnie widać nawet z okien przelatujących samolotów!
Tego dnia rozmawialiśmy również o tym, że symbole narodowe należy zawsze traktować z należytym szacunkiem i co to oznacza w praktyce. Uczniowie tak bardzo wzięli sobie do serca te rady i zasady, że przy składaniu flagi nawet jeden rożek nie dotknął ziemi – co, gdy weźmiemy pod uwagę, że nasza flaga ma 10 metrów długości, wymagało wiele zaangażowania!

W tym roku mija 100 lat od olimpijskiego debiutu Polski oraz zdobycia pierwszych medali olimpijskich przez Polaków. Podczas Igrzysk XVIII Olimpiady w Paryżu w 1924 roku drużyna kolarzy torowych w składzie: Józef Lange, Jan Łazarski, Tomasz Stankiewicz i Franciszek Szymczyk zdobyła srebrny medal w wyścigu na 4 km. Tego samego dnia, kilkadziesiąt minut później brązowy medal w konkursie skoków w jeździectwie wywalczył Adam Królikiewicz na koniu „Picador”. W uznaniu zasług i wyjątkowego znaczenia występów polskich sportowców na igrzyskach olimpijskich, w 100-lecie zdobycia pierwszego medalu olimpijskiego Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ogłosił rok 2024 Rokiem Polskich Olimpijczyków, a nasza szkoła wybrała polski sport i polskich sportowców za temat przewodni corocznego Święta Ogólnokrajowej Polskiej Szkoły na Węgrzech.
W sobotę 20 kwietnia w Budapeszcie zebrali się uczniowie, nauczyciele i rodzice z praktycznie wszystkich naszych oddziałów. Ze względu na sporą ilość zgłoszonych produkcji w tym roku po raz pierwszy organizator wprowadził ograniczenia czasowe, chociaż trzeba przyznać nie wszystkim udało się zmieścić w przepisowych 5 minutach. Innych ograniczeń nie było, stąd widownia się nie nudziła – było na wesoło i na bardzo poważnie, bardzo historycznie (starożytna Grecja) i bardzo współcześnie (Polska gola!), naukowo i poetycko, a czasami i rapowo, solo i w grupach. Był taniec, śpiew i recytacja.
Jury jak co roku miało poważny orzech do zrgyzienia, ale po bardzo długich dyskusjach panie poradziły sobie bardzo dobrze. Nikt nie wyszedł z pustymi rękami, a nagrody w tym roku były naprawdę zacne – jak na sportową tematykę przystało były to karty podarunkowe do sklepu o odpowiednim asortymencie i węgierskie batony czekoladowe o wymownej nazwie sport.
Nagrody można było również wygrać na uwielbianym przez dzieci „kole fortuny”. Ta zabawa nigdy się nie znudzi! Pytania tym razem dotyczyły polskiego sportu i faktów historycznych, o których można było usłyszeć podczas występów.
W tym roku ogłosiliśmy również konkurs dla rodziców. Tradycyjnie przybywają dość licznie na nasz szkolny konkurs i bardzo dopingują swoje klasy. Tym razem poprosiliśmy, by stali się prawdziwymi polskimi kibicami… na najciekawszą aranżację czekała nagroda, a otrzymała ją pani Sylwia, mama Soni.
Ważnym punktem programu była uroczystość wręczenia pamiątkowych dyplomów naszej drużynie DI, a później szkolna prapremiera przedstawienia, które przygotowali na konkurs.
Po zakończeniu prezentacji, czekając na ogłoszenie wyników wszyscy udali się do siedziby zaprzyjaźnionego ze szkoła i pracującego dosłownie „po sąsiedzku” Polskiego Instytutu Badawczego i Muzeum by wziąć udział w wernisażu wystawy fotografii Endre Bóka „Polska, Węgry – Moje Ojczyzny!”. Jak to już przy takich okazjach bywa, zebrało się na podziękowania i wspominania… i niewielu z nas wiedziało, że Endre był kiedyś uczniem naszej pani dyrektor!
Zgodnie z tradycją i polską, i szkolną, która każe ugościć gości, szczególnie tych, którzy przyjechali z daleka spotkanie zakończyliśmy wspólnym obiadem.

Podczas uroczystości poświęconych 84. rocznicy zbrodni katyńskiej, będącej zarazem upamiętnieniem Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej w Óbudzie i składania wieńców przy tablicy poświęconej pamięci Andrzeja Przewoźnika oraz pod pomnikiem pamięci ofiar katastrofy samolotu w Smoleńsku w Budafoku "Memento Smoleńsk" naszą społeczność szkolną reprezentowała dyrektor Anna Lang.

Dzień Przyjaźni Polsko-Węgierskiej to w naszej szkole z wielu powodów szczególne święto.
Po pierwsze to zawsze okazja, żeby przypomnieć, że nasza placówka nosi imię właśnie 1000-letniej przyjaźni… czyli jej nazwa w całości brzmi „Ogólnokrajowa Uzupełniająca Polska Szkoła i Przedszkole na Węgrzech im. 1000-letniej Przyjaźni Polsko-Węgierskiej” co daje, chyba najdłuższą nazwę polskiej szkoły (102 znaki bez spacji!!!)… ale fakt, że nie jest to rekord oficjalny 🏆😜
Po drugie zdecydowana większość naszych uczniów pochodzi z rodzin mieszanych – stąd na co dzień i od urodzenia łączą wszystko, co polskie z wszystkim, co węgierskie, dlatego też rozmowy z nimi na temat przyjaźni i związków między naszymi narodami są zawsze o niebo ciekawsze i prawdziwsze od oficjalnych przemów polityków!
Tak było i w tym roku. Zagłębiając się w nastrój święta 23 marca uczniowie VIII klasy w Budapeszcie w grupach zastanawiali się nad tym, co szczególnego można polecić Polakom na Węgrzech, a co Węgrom w Polsce i swoje przemyślenia wyrazili graficznie, a potem w ramach zawziętej dyskusji.
Drugim punktem tego dnia była zaś wizyta w Polskim Instytucie Badawczym i Muzeum w Budapeszcie, gdzie to wzięli udział w otwarciu wystawy poświęconej życiu Wacława Felczaka.
Oprowadzał ich po niej pan Józef Virágh (bardzo serdecznie dziękujemy!) i zrobił to tak ciekawie, że niezależnie od tego, że lekcja muzealna odbyła się w piątek wieczorem, a jej uczestnikami była grupa nastolatków słuchali z taką uwagą, że jesteśmy przekonani, że wszyscy doskonale już wiedzą, dlaczego właśnie to jego imię noszą instytucje propagujące wspólne polsko-węgierskie projekty.

Ogólnopolska Olimpiada Kreatywności - Destination Imagination (DI) to stworzony w 1999 roku w Stanach Zjednoczonych interdyscyplinarny program edukacyjny dla dzieci i młodzieży. DI działa w ponad 30 krajach na całym świecie docierając do ponad miliona dzieci i młodzieży.
Ogólnokrajowa Polska Szkoła na Węgrzech uzyskała tytuł „Szkoły kreatywności i innowacji DI 2024” – dodać należy, że właściwie to nie uzyskała, a odzyskała po przerwie spowodowanej pandemią, ponieważ edukacja kreatywna ma w naszej szkole wieloletnią tradycję.
Program DI zorientowany jest na rozwój kreatywności oraz tzw. umiejętności miękkich (soft skills) takich jak: myślenie dywergencyjne (nieszablonowe podejście do rozwiązywania problemów), Design Thinking /myślenie projektowe (research, planowanie strategiczne, kreacja, prototypowanie, wdrożenie, ewaluacja), zarządzanie (projektem, czasem, zasobami), ekspresja twórcza (storytelling, aktorstwo, scenografia), współpraca i budowanie zaufania w grupie, diagnoza potrzeb i oczekiwań, prezentacja efektów pracy. Do tego dochodzi samodzielność, praca projektowa i zarządzanie czasem.
XVII Ogólnokrajowy Finał Olimpiady DI Polska został przeprowadzony w dniach 11-13 marca (po raz pierwszy) w Warszawie (na finały w czasach przed pandemią jeździliśmy do Wrocławia). W tegorocznym konkursie wzięła udział drużyna uczniów naszej szkoły o wiele mówiącej nazwie „Mistrzowie kreatywności”. Drużynę tworzyli Zosia i Adam Homoki-Szabó, Lena Kovàcs, Rita Potys, Zoli Farkas i Àkos Györgydeàk, a ich trenerem była Anna Lang.
Zgodnie z zasadami konkursu DI „Mistrzowie kreatywności” wzięli udział w dwóch konkurencjach - wystąpili z drużynowym wyzwaniem naukowym: powiew przeszłości oraz wzięli udział w tzw. „wyzwaniach na już”.
Do obu konkurencji przygotowywali się od początku roku szkolnego na zajęciach pozalekcyjnych.
Wyzwanie Drużyny, nad którym pracowali przez cały sezon polega na rozwiązaniem wybranego przez drużynę długofalowego, interdyscyplinarnego projektu. Do wyboru były wyzwanie: konstrukcyjne, społeczne, techniczne, artystyczne, naukowe lub zarezerwowane dla drużyn przedszkolnych Wyzwanie Wschodzących Gwiazd.
„Mistrzowie kreatywności” podjęli się wyzwania naukowego „Powiew przeszłości”, które zgodnie z instrukcją organizatorów miało łączyć ciekawość w prowadzeniu badań naukowych z kreatywnością w prezentacji scenicznej. „Stłuczony słoik, kawałek kamienia - pozostałości po przeszłości nas otaczają. Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, do czego mogły służyć te rzeczy lub jakie miały znaczenie dla ludzi, którzy je stworzyli? Jakie archeologiczne tajemnice zostaną odkryte w tegorocznym Wyzwaniu Naukowym? Stwórzcie i przedstawcie historię postaci, która znajdując pewien artefakt, dokonuje odkrycia. Włączcie i pokażcie badania archeologiczne, które prowadzą do odkrycia. Zaprojektujcie i stwórzcie lalkę, która przedstawi postać z przeszłości. Stwórzcie i przedstawcie dwa Atrybuty Drużyny, które pokazują zainteresowania członków Drużyny, ich umiejętności, mocne strony i talenty.” – czytamy w opisie zadania. Rozwiązanie prezentowane jest w krótkiej (do 8 minut) formie scenicznej.
Obok Wyzwania Drużynowego, ważnym filarem programu są Wyzwania Na Już, czyli krótkie zadania wymagające nienagannej współpracy w grupie i umiejętności pracy pod presją czasu. Wyzwania Na Już łączą w sobie motywy artystyczne z nauką, technologią, inżynierią i matematyką.
Całej olimpiadzie towarzyszy duch DI - czyli duch zabawy, działania fair play. Służy temu m.in. Wyzwanie Bliźniacze, podczas którego drużyny z tej samej kategorii wiekowej, które rywalizują ze sobą w Wyzwaniu Głównym, robią zadanie wspólnie, współpracując razem. Naszą bliźniaczą drużyną były „Latające lemury” z Warszawy.
Ale DI to nie tylko program, który od lat udowadnia, że dla dobrze prowadzonych drużyn nie ma ograniczeń, to również doświadczenie poczucia wspólnoty osób zaangażowanych w jego działania bez względu na wiek, wykształcenie czy pracę wykonywaną na co dzień. Współpraca z ekspertami, trenerami czy wolontariuszami daje niesamowity power!
Widać to szczególnie w naszym przypadku, gdy zgłoszenie grupy i jej wyjazd na taki konkurs wiążą się z bardzo poważnymi kosztami. Aktywność i skuteczność zaangażowanych mam – którym jeszcze raz serdecznie dziękujemy – przerosła wszelkie oczekiwania! Dzięki ich pomocy nasi „Mistrzowie kreatywności” bardzo skutecznie przez cały rok szkolny prowadzili akcje zbiórek niezbędnych funduszy - najczęściej w formie sprzedaży własnoręcznie przygotowanych ciasteczek na wydarzeniach szkolnych, kościelnych i polonijnych. Zebrane fundusze wystarczyły na pokrycie kosztów produkcji scenografii do przedstawienia, komunikacji miejskiej w Warszawie oraz bilety wstępu do Muzeum iluzji. Pozostałą część udało się wygospodarować w budżecie szkoły.
Finał Olimpiady Kreatywności 2024 już za nami. Przed nami podsumowanie i przeanalizowanie tego, co wydarzyło się w Warszawie oraz przygotowania do następnego konkursu!

Ostatni tydzień karnawału upłynął tradycyjnie pod znakiem pączków z różanym nadzieniem… „Tydzień prawdziwych polskich pączków” to wydarzenie, na które społeczność naszej szkoły (wszyscy z jednakowym zaangażowaniem) czeka z prawie takim wytęsknieniem jak na wakacje… :)

W tym roku do smakoszy dołączyły również przedszkolaki - specjalnie dla nich sobotnia partia składała się nie z pączków, a z pączusiów – by bez problemu zmieściły się w malutkie ręce i brzuchy. W ten sposób pączki w Budapeszcie dotarły do wszystkich oddziałów od przedszkola do grupy maturalnej, do nauczycieli oraz do wielu (zachwyconych tym faktem) rodziców. Serdecznie dziękujemy Szkole za organizację i Mai za włożoną pracę!

Karnawałowy bal przebierańców przebiegł, jak pierwotnie zaplanowano… czyli głośno, tanecznie, wesoło i serdecznie… a także pracowicie!
Przybyłe na bal królewny i król, policjanci, sportowcy, wróżki i superbohaterowie, postacie z bajek, wróżki i inne stwory i osobistości nie tylko dobrze się razem bawili, ale wspólnie zasiedli do przygotowywania deseru (w postaci przepięknych i bardzo słodkich szaszłyków żelkowych) oraz produkcji akcesoriów karnawałowych i instrumentów muzycznych.

Już jest! Na naszym placu zabaw dziś z samego rana pojawił się domek! Jest duży, prześliczny i wyczekany!
I oczywiście zaprasza wszystkich!
Nasze szkolne i przedszkolne podwórko pięknieje w oczach!