W dniach od 24 do 26 lutego w Ogólnokrajowej Szkole Polskiej odbyło się szkolenie dla nauczycieli języka polskiego za granicą, w którym wzięło udział 17 pedagogów z Węgier, Austrii i Rumunii.
W pierwszej części szkolenie prowadziła Lucyna Bzowska, wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów KLANZA, wieloletnia nauczycielka Publicznej Szkoły Podstawowej
nr 1 w Bogatyni. Pani Lucyna przeprowadziła warsztaty praktyczne, w których uczestnicy mogli doświadczyć, czym jest uczenie się przez zabawę.
Źródłem inspiracji do powstania metody KLANZY była pedagogika zabawy. Jej celem jest dostarczenie prowadzącemu pomysłów i metod, umożliwiających świadomą, kreatywną, pobudzającą do twórczych rozwiązań pracę z uczestnikami, sprzyjanie rozwojowi osoby, grupy, społeczności w atmosferze wzajemnej, życzliwej współpracy, ujawniającej siłę grupy, jej wielorakie możliwości.
Podstawowe założenie to holistyczna koncepcja człowieka, przekonanie o możliwościach rozwojowych każdej osoby. Spotkanie uczestników grupy tu i teraz daje szansę uświadomienia sobie tego, co można w sobie zmienić, czego warto się nauczyć. Chociaż każdy ma ukształtowany potencjał osobowości, może dbać o jego doskonalenie. W dążeniu do szczęścia i dobra można rozwijać się poprzez udział w pozytywnych zadaniach podejmowanych przez grupę. Pedagogika zabawy wykorzystuje urozmaicone propozycje, które mogą ożywić tradycyjne nauczanie:
- zabawy ułatwiające wejście w grupę, poznanie nowego otoczenia, imion i powierzchownych cech osób, z którymi rozpoczynamy naukę,
- zabawy rozluźniające, odprężające, wykorzystujące ruch, taniec, gest oraz likwidujące napięcie mięśni i napięcie psychiczne,
- zabawy ułatwiające wprowadzenie tematu, pozwalające poznać odczucia, doświadczenia i oczekiwania poszczególnych członków grupy,
- gry dydaktyczne, polegające na przedstawianiu określonych treści w formie zagadkowego problemu i poszukiwaniu rozwiązań według proponowanych reguł,
- gry dyskusyjne, polegające na analizowaniu problemu z różnych stron, przy włączeniu doświadczenia oraz dotychczasowej wiedzy uczestników,
- metody ułatwiające przekaz informacji zwrotnej, sygnalizujące indywidualną reakcję i odczucia poszczególnych uczestników,
- działania parateatralne – polegające na wykorzystaniu gry z podziałem na role, jako wstępu do omówienia problemu,
- zabawy umożliwiające samoocenę, poznanie własnej hierarchii wartości, własnych spontanicznych zachowań,
- zabawy integrujące dużą grupę, umożliwiające wszystkim wspólną, aktywną zabawę dla dużych grup, bez podziału na bawiących się i obserwatorów, bez ośmieszającej rywalizacji, przypadkowych wygranych i kilku zwycięzców.
Druga część szkolenia dotyczyła twórczości nauczyciela polonijnego i emocji dzieci dwujęzycznych. Szkolenie poprowadziła Faustyna Mounis, doktor psychologii, psycholog kliniczny, współautorka książek dla dzieci, zajmująca się zawodowo tematem dwujęzyczności i dwukulturowości, poczuciem odpowiedzialności, tożsamością. Zaproponowała ona uczestnikom wykonanie szeregu zadań w ramach treningu twórczego oraz pracy z emocjami, ich uświadamianiem w nas. Wysłuchaliśmy również wykładu na temat różnego przeżywania przez dzieci ich dwujęzyczności.
W wykładzie uczestniczyli zarówno nauczyciele polonijni, jak i rodzice dzieci dwujęzycznych. Wykład wywołał żywą dyskusję, tak wśród nauczycieli, jak i zaproszonych rodziców, na temat dwujęzyczności, wyzwań, z jakimi spotykają się rodzice w rodzinach mieszanych kulturowo.
Jako uczestnik tegorocznego szkolenia muszę przyznać, że miało one bardzo praktyczny charakter. Myślę, że każdy wyniósł coś dla siebie. Szczególnie ważna była możliwość osobistego uczestnictwa w zabawach edukacyjnych, jakie możemy stosować podczas pracy z naszymi wychowankami. Przydatna była własna praca twórcza i zapoznanie się ze światem emocji, z jakimi dzieci przeżywają swoją dwujęzyczność i dwukulturowość. Mam nadzieję na więcej szkoleń tego typu w Ogólnokrajowej Szkole Polskiej.
mgr Krzysztof Nesterowicz (PW256)