W sobotę 8 czerwca, jak co roku na szczycie najpiękniejszych schodów na Węgrzech, do ostatniego wspólnego zdjęcia stanęli nasi tegoroczni maturzyści, ich nauczyciele i rodzice oraz – co wymaga absolutnie oddzielnego podkreślenia - babcie.
Po zakończeniu egzaminów z języka polskiego do węgierskiego Parlamentu i na wspólny obiad zaprosiła ich tradycyjnie Rzecznik Narodowości Polskiej Ewa Rónay, założycielka naszej szkoły i wielka orędowniczka edukacji polonijnej na Węgrzech.
Do matury przystąpili w tym roku uczniowie prowadzeni prze panie: Alinę Papiewską-Csapó i Lilianę Zajáczné Ryst. Egzamin zdało 5 osób na poziomie podstawowym i 4 na poziomie rozszerzonym.
To jedna z najważniejszych, ale też i najsmutniejszych uroczystości w życiu naszej szkolnej społeczności. Wypuszczamy w wielki świat nasze, dorosłe już „dzieci”. Większość z nich znamy już od kilkunastu lat, od przedszkola właściwie. Znamy ich rodziców, często dziadków. Spędziliśmy razem wiele, wiele godzin – w szkole, w podróży, w Polsce i na Węgrzech. Bywało poważnie, pracowicie, czasami bardzo wesoło, czasami bardzo nie, były sprawy trudne i konfliktowe, były świetne rozwiązania.
Jesteśmy z jednej strony bardzo z nich wszystkich dumni i wiemy, że „dadzą sobie radę” i że „wstydu nam nie przyniosą”… ale z drugiej strony łza się w oku kręci.
Takie spotkania to rzadka, ale bardzo ważna okazja, żeby podziękować i pogratulować wytrwałości i zaangażowania rodzinom naszych uczniów. Nie mówimy tego zbyt często, ale wiemy, że przez długie lata sumiennie i po cichutku wykonujecie ogromną pracę wspierając nas i naszych uczniów w codziennej pracy. Wiemy, że szkoła (szczególnie taka, jak nasza pracująca jako szkoła w rozproszeniu, szkoła uzupełniająca) nie mogłaby skutecznie pracować bez Was!
Alina Papiewska-Csapó